Σελίδες

28.3.13

JVC

Η Παναγιώτα η κότα κοίταξε το ρολόι της. Είχε περάσει η ώρα. Τράβηξε μια γρήγορη ρουφηξιά από το Τζέιμσον που είχε η ποτίστρα και συνέχισε να γράφει.

Το είχε αγοράσει με τις τελευταίες οικονομίες της, αλλά πάντα πίστευε πως το αλκοόλ είναι επένδυση.

Στο κοτέτσι ακούγονταν Λίστ. Ουγγρική Ραψωδία νούμερο δύο για πιάνο. "Λίγο ακόμα και το κλείνω" υποσχέθηκε στον εαυτό της ενώ ραμφογραφούσε βιαστικά μια τελευταία παράγραφο στον πέντιουμ 3 υπολογιστή της.

Μόλις πριν δύο ώρες είχε επιστρέψει από το σπίτι της και είχε φέρει τρια μικρά καινούργια καδράκια από το ΙΚΕΑ για τον τοίχο. Εκείνη την περίοδο κάπνιζε Φίλιπ Μόρρις. Για κάποιο λόγο πίστευε ότι το τσιγάρο αυτό ταίριαζε με το χειμώνα.

Ο χειμώνας δεν της άρεσε γιατί νύχτωνε νωρίς. Το κοτέτσι ήταν κρύο αφού η θέρμανση δε δούλευε και γι αυτό ήταν ντυμένη κανονικά. Φορούσε μάλιστα ένα μαύρο κασκόλ που γέμιζε πέπουλα κάθε φορά και ήθελε πλύσιμο.