Ζαχαρούχο γάλα

σεμιτεκολο

Στην Πτολεμαΐδα, ένα απόγευμα ο ήλιος δεν έδυσε. Και έτσι έμεινε μέρα. Οι άνθρωποι άρχισαν να ανησυχούν και να ρωτούν ο ένας τον άλλο γιατί δε νυχτώνει πια.

Οι μέρες περνούσαν και ο ήλιος είχε μείνει ακριβώς στο ίδιο σημείο. Δεν ήταν ακριβώς μέρα, ούτε και νύχτα. Ήταν ένα απόκοσμο ηλιοβασίλεμα που δεν τελείωνε. Στους δρόμους έκανε κρύο και οι σακούλες με τα ψώνια σκίζονταν πιο εύκολα. Κουτάκια από ζαχαρούχο γάλα χύνονταν στο δρόμο.

Η τηλεόραση δεν έλεγε τίποτα και μετά από λίγες μέρες όλοι ξεχάστηκαν και συνέχισαν
τις ζωές
τους
κανονικά.